MEDIOLAN – STOLICA MODY I FINANSÓW
W niedzielę 17 listopada wybraliśmy się na wycieczkę do Mediolanu, światowej stolicy mody i finansowo-gospodarczego centrum Włoch. Bogata i długa historia rozwoju sztuki w mieście stała się fundamentem rozkwitu rynku mody i wzornictwa przemysłowego. Zwiedzanie miasta zaczęliśmy od jednej z największych atrakcji Mediolanu – Galerii Wiktora Emanuela II, której nazwa pochodzi od Vittorio Emanuele II, pierwszego króla zjednoczonych Włoch. Galeria została zaprojektowana w 1861 r., jej a budowę zakończono w 1877 r. Galeria jest jednym z najlepszych i najstarszych centrów handlowych na świecie, mieszczą się tu salony najbardziej prestiżowych marek. W czasie zakupów możemy podziwiać wspaniałą architekturę wnętrza. Naszą uwagę przykuła olbrzymia, przeszklona kopuła w samym centrum galerii oraz mozaikowa podłoga z herbami trzech kolejnych stolic zjednoczonych Włoch: Turynu, Florencji i Rzymu. Spacerując po tym ekskluzywnym centrum handlowym koniecznie trzeba poszukać mozaiki posadzkowej, przedstawiającej herb Turynu – żółtego byka. Jak mówi legenda, należy stanąć na jego wizerunku i na pięcie prawej stopy okręcić się wokół własnej osi. Taki zabieg ma zagwarantować szczęście i pomyślność. Z galerii przeszliśmy na plac katedralny Piazza Duomo, gdzie w otoczeniu pięknych pałaców i kamienic stoi majestatyczna Katedra Narodzin św. Marii – Duomo St. Maria Nascente di Milano, jeden z największych i najpiękniejszych obiektów sakralnych na świecie. Jej budowę rozpoczęto w IV wieku, zakończono w czasach Napoleona i przebudowano w 1858. Tak długi okres jej budowy spowodował, że katedra w większości gotycka, posiada fasadę barokową i neogotycką. Katedra w Mediolanie to symbol miasta, w pełni oddający jego potęgę i bogactwo. Wywarła ogromne wrażenie na nas wszystkich, nie sposób było przejść obok niej obojętnie. Opuściwszy Plac Katedralny, skierowaliśmy się pod gmach Teatro alla Scala, najsłynniejszej sceny operowej we Włoszech i jednej z najsłynniejszych na świecie. Budynek teatru z klasycystyczną fasadą, z pięcioma balkonami lóż, może pomieścić 3600 osób. Wiele włoskich oper powstało z przeznaczeniem do wykonania na tej właśnie scenie m. in. dzieła Gioacchino Rossiniego i Giacomo Pucciniego. Zwiedziliśmy również Zamek Sforzów – Castello Sforzesco, ceglaną, zbudowaną z rozmachem siedzibę rodu Sforzów, który w XV wieku rządził Mediolanem. Z rodu Sforzów wywodziła się królowa Bona Sforza d’Aragona, żona Zygmunta Starego, króla Polski i Litwy. Zamek przebudowywany i rozbudowywany w kolejnych wiekach, swoją wielkością, olbrzymim dziedzińcem i grubymi mury wciąż robi wrażenie. Wewnątrz zamku przechowywane są skarby o wielkim znaczeniu, zarówno historycznym jak i artystycznym m. inn. Pieta Randanini, ostatnie niedokończone dzieło Michała Anioła oraz Codice Trivulziano zbiór rysunków i pism Leonarda da Vinci.
Największym zaskoczeniem w czasie wycieczki był spacer po Porta Nuova, supernowoczesnej i ekologicznej dzielnicy Mediolanu. W tej handlowej, biznesowej i zarazem mieszkalnej dzielnicy wciąż powstają nowe architektoniczne dzieł sztuki. Jednymi z najciekawszych budynków wydają się być dwa apartamentowce Bosko Verticale – Pionowy Las, na których elewacjach posadzono setki drzew, tysiące krzewów i wieloletnich roślin. Efekt jest naprawdę zdumiewający. Spacer po tej zaskakującej dzielnicy w kierunku dworca kolejowego zakończył nasz pobyt w Mediolanie.